شهر تاریخی گور

فیروزآباد،شهر باستانی گور

شهر باستانی گور و دیدنیهای آن( منارمیلو، تخت نشین، رصد خانه گور، نقش رنگی چهار شاهزاده ساسانی) شهر گور به شکل دایره بنا شده است. این شهر یکی از شگفت انگیز‌ترین محوطه‌های باستانی ایران می‌باشدکه در نزدیکی شهر کنونی فیروزآباد قرار دارد. سابقه تاريخي اين شهر به زمان هخامنشيان باز مي گردد. اسكندر مقدوني كه از مقاومت مردم اين شهر به ستوه آمده بود دستور داد با بستن سد شهر را به زير آب ببرند. اردشير بابكان فرزند بابك نوه ساسان موبد معبد آناهيتا پس از پيروزي براردوان پنجم سلسله ساسانيان را بنيانگذاري كرد و شهر گور را مقرحكومت خويش قرار داد. اين شهر به نامهاي اردشير خوره، به اردشير،اردشير خره،شهر گور،شهر جور خوانده مي شود. بازسازي شهر به دوره اشكانيان بر مي گردد چرا كه ساختن شهر دايره اي شكل مختص پارتيان بوده است. اردشير پس از پيروزي بر اردوان اين شهر رااحيا مي نمايد. در زمان ساسانيان شهر گور به دليل داشتن بزرگترين كتابخانه مشرق زمين و وجود كتب گرانبها و كمياب به دارالعلم مشهور بود. شهر گور در اين زمان عظمت خاص و به اندازه شهر استخر وسعت داشته و چهار دروازه داشته است. شهر گور در آن زمان بدليل واقع شدن در مسير تجارت كشورهاي چين، هندوستان ، روم و بندر سيراف از رونق اقتصادي و بازرگاني خاصي برخوردار بوده است. بعد از تصرف شهر گور توسط مسلمين در زمان خليفه دوم به فرماندهي (يداله بن عامر) نام جور به آن نهادند و به علت اهميت از طريق خلفاي راشدين داراي فرماندار منتصب بوده است. به گفته مورخين غربي در زمان امپراطوري بيزانس نقشه معماري 400 شهر اروپا از آن برگرفته شده است. قطر شهر گور 2 كيلومتر و دورتادور آن حصاري خشتي با خندقي به عرض 50 متر محصور كرده است. چهار دروازه به نامهاي دروازه هرمز در شمال، دروازه اردشير در جنوب، دروازه مهر(ميترا) درشرق، دروازه بهرام در غرب، ورودي هاي اين شهر را تشكيل مي دهند. در بخش مركزي شهر به شعاع 450 متركه به وسيله حصاري از ساير بخش هاي شهر مجزا مي شده بناهاي حكومتي ومحل اقامت درباريان بوده است.